Getuigen van God in Schotland

Lieve allemaal,

Inmiddels zijn we alweer een week verder en zelfs alweer veilig aangekomen in Nederland. Graag willen we jullie onze verhalen van de laatste week vertellen, want we hebben nog mooie dingen meegemaakt .:)

Vorige week zijn we nog een dag naar Glasgow geweest om daar samen met andere YWAM teams kinderwerk te doen en daarnaast ging een gedeelte van de groep een 'Treasure hunt' doen. Het kinderwerk was tof om te doen en er waren aardig wat kinderen. Bij de Treasure hunt gingen we voor vertrek bidden om Gods stem te verstaan in wie we mochten aanspreken die dag of wie we tegen zouden gaan komen. Zo kwam in het gebed onder andere naar voren: multicultureel, Nikies en George. Vijf van ons gingen de straat op in het drukke Glasgow. Twee van ons kwamen een ‘multiculturele’ Franse man tegen op straat die om wat geld vroeg voor eten omdat hij werkloos was. Communiceren was erg lastig omdat hij geen Engels sprak. We hebben een lunch voor hem gekocht en met een paar woordjes Frans van Bryan en handen en voeten konden we wat communiceren. Hij bleek ook christen te zijn en we mochten op straat met hem bidden. Toen we daar in gesprek waren kwam een oudere man naast ons zitten en hij sprak ons aan. Na even gekletst te hebben stelde hij zichzelf voor met ‘George’. Een moment van kippenvel volgde. We raakte verder in gesprek en ook hij bleek christen te zijn. We deelden waarom wij in Schotland waren en dat we tijdens het bidden hoorden dat we een George tegen zouden komen deze dag. Hij bleek in een gemeente te zitten met ongeveer twintig leden en voornamelijk oudere mensen. De jongeren kwamen niet meer en zo slonk de kerk steeds meer. We hebben ons geloof gedeeld, samen met hem en zijn vrouw gebeden, hem kunnen zegenen en samen één kunnen zijn door het lichaam van Christus. Verschillende keren benadrukte hij dat het echt een bemoediging voor hem was dat hij met ons sprak en hij ervoer dit echt als leiding van God. Het was bijzonder om over grenzen, cultuurverschillen, taalbarrières (moeilijk te verstaan Schots accent) heen samen te kunnen bidden en te getuigen van hoe Jezus in ons leven heeft gewerkt.

Brian en Lisette vormde samen een duo voor de Treasure Hunt. Ik, Gerben, ging in m’n eentje op pad in het centrum van Glasgow. We hadden afgesproken om op een pleintje te blijven zodat we elkaar ook nog in de gaten konden houden. Omdat ik erg nodig naar de toilet moest, liep ik terug naar een drukke winkelstraat waar de MC Donalds te vinden was. De toilet was op de tweede verdieping en nadat ik klaar was, waste ik mijn handen en pakte voordat ik iemand aan zou spreken mijn bijbel voor een bemoediging. Toen ik midden op de herentoilet uit de Bijbel aan het lezen was, zei een jongeman tegen me: ‘’De toilet, ideale plaats om te gaan lezen’’. Ik lachte en vertelde hem dat ik nog een soort van bemoediging nodig had. Hij lachte ook en ik vertelde dat ik hem er wel iets over kon vertellen, maar dat de toilet niet zo’n handige plaats was. We zijn toen samen lachend naar buiten gelopen en ons gesprek hebben we voortgezet voor de ingang van de MC Donalds. Zijn naam was Sean en hij vertelde dat hij net zijn baan was kwijtgeraakt en nu voornamelijk op straat rondhing. Ik kwam erachter dat hij een soort van junkie was en hij vertelde dat hij elke ochtend zijn dag begon met wiet. Het gesprek ging steeds dieper en Sean was heel open. Hij vertelde over zijn verleden waarin hij heeft gezien dat mensen verkracht werden, mensen in brand werden gestoken en mensen voor zijn ogen werden doodgeschoten. Ik vroeg hem over het doel van zijn leven, waar hij nu zijn vreugde vandaan haalde en hoe hij ‘’veranderd’’ was. Hij was het met mij eens dat de wereld zo hard, donker en zo egoïstisch is. Naarmate het gesprek vorderde, vertelde ik waarom ik in Glasgow was en waar ik mijn vreugde vandaan haalde. Een van de dingen die hij hierop zei was dat als hij mij vier jaar geleden tegen was gekomen en ik hem over Jezus had verteld in de toilet van de MC, hij mij helemaal in elkaar geslagen had. Ik heb hem verteld over de liefde van Jezus en dat er een uitvlucht is voor die donkere wereld waarin hij leefde. Na een lang gesprek voor de MC heb ik uiteindelijk voor Sean mogen bidden.

Later die ochtend zat er jongeman op een plein. Hij viel op omdat hij het boekje 'More than gold' aan het lezen was. Dit was het boekje wat wij uitdeelden en wat het Lukas evangelie bevat. Ik, Lisette, ging naast hem zitten en vroeg of hij begreep wat hij las. Hij vertelde van niet. Het was een jongen met een stoer uiterlijk, petjes, tattoos, sportschoenen. Alleen hij zat daar als een gebroken man. Hij vertelde dat hij net twee dagen uit de gevangenis was en dat hij over drie weken weer voor zes jaar de gevangenis in moest voor dingen die hij gedaan had. Hij vertelde dat hij een verandering wilde in zijn leven, maar hij wist niet hoe. Ik kon hem vertellen over dat Jezus zijn leven gegeven heeft voor onze zonde, dat hij de straf al gedragen heeft. Dat Hij ons een nieuw leven wil geven in ruil voor ons oude leven. Deze stoere man was tot tranen toe geroerd. Hij vroeg hoe hij dit kon ontvangen en ik legde hem uit over het belijden van je zonde en het accepteren van Jezus in je leven. Hij was oprecht geïnteresseerd en zou er over na gaan denken. Het was bijzonder, uiteindelijk heb ik niet gekeken of zijn sportschoenen ook écht ‘Nikies’ waren zoals die ochtend in gebed naar voren kwam, maar ik weet dat God deze jongeman op het oog heeft.

Erik had een mooi idee om met een papieren poster rond te lopen door de winkelstraat met de vraag 'Wie is de belangrijkste persoon uit de geschiedenis?' Door de poster trokken we de aandacht en konden we mooie gesprekken hebben met verschillende mensen. Het was goed en bijzonder om deze gesprekken te hebben met een atheïst, een boeddhist en andere mensen met verschillende wereldvisies.

Daarnaast zijn we ook verder gegaan met bijbels uitdelen en hebben we de jongeren in het park nog een aantal keer kunnen ontmoeten. Het is heel bijzonder om te zien dat we in de tijd dat we in Kilmarnock verbleven ongeveer 5000 bijbels hebben verspreid en veel contacten hebben kunnen leggen met jongeren. We hebben écht relaties op kunnen bouwen en we hopen en bidden dat velen van hen ook naar de Youth Basement zullen blijven komen die door de kerk gedraaid wordt.

We hebben ook mogen genieten van de schoonheid van het land. Zo hebben we een kasteel bezocht, zijn we naar het strand geweest en hebben we het natuurpark 'Loch Lomond' bezocht. Dit was schitterend, een groot meer omringt door groene bergen. De rust en de schoonheid van de natuur was adembenemend. Dit was heerlijk ontspannend en erg gaaf om te doen als team.

Samen met het team hebben we een zondagsdienst mogen verzorgen bij de kerk waarmee we samen werkte. Zo heeft Gerben een preek gegeven, Erik een getuigenis gedeeld en de meiden een lied gezongen. Het was mooi om deel te zijn in deze gemeente en hierin bij te dragen. We werden erg warm ontvangen en de mensen zijn erg liefdevol.

Als afsluiting hebben we voor de mensen van de kerk, die voor ons gekookt hebben, een maaltijd verzorgd. We hadden bedankjes gekocht en een leuke speech kunnen delen, het was een mooie afsluiting van een bijzondere tijd. We gaan de jongeren en de mensen van de kerk missen.
We zijn erg blij dat we voor 2,5 week deel hebben mogen zijn van deze gemeente en mooie werk hebben mogen doen samen met God!

Dank jullie wel voor jullie bemoedigingen en gebeden.

Veel liefs uit Schotland,
Bas, Jovanka, Lisette, Nathalie, Gerben, Erik, Bryan, Abigail en Marloes.